Kontrola CBA w MEN

Centralne Biuro Antykorupcyjne informuje na swojej stronie, że rozpoczęło kontrolę w Ministerstwie Edukacji w związku z programem Radosna Szkoła.

Może nie wszyscy wiedzą, ale CBA nie zajmuje się wyłącznie korupcją, ale także starami finansowymi Skarbu Państwa. Już wielokrotnie informowałem, że do takich strat mogło dochodzić przez nierzetelną kontrolę placów zabaw. Teraz te sprawy może uda się wyjaśnić.
Proceder polegał na tym, że firmy kontrolujące nie przeprowadzały oceny bezpieczeństwa wyposażenia na place zabaw z punktu widzenia normy PN-EN 1176. Już samo to jest nadużyciem finansowym, bo według MEN taka kontrola powinna być wykonana. Tu jednak straty nie są tak znaczne - w granicach 500 tysięcy złotych. Najgorsze, że w wyniku uchybień w kontroli oddawano do użytku place zabaw niebezpieczne i płacono za nie.

Może tu być mowa o kwotach rzędu 100 milionów złotych.

Ciekawie do czego dojdą panie i panowie agenci z CBA, którzy od uruchomienia programu Radosna Szkoła nadzorują go.

Sprawa wprowadzenia zagrożenia zdrowia i życia na "kontrolowanych" przez naszą konkurencję placach zabaw będzie pewnie osobno sprawdzana przez prokuraturę.

Oby tylko organy ścigania nie zapomniały wezwać do pomocy specjalistów w zakresie PN-EN 1176, pochodzących z akredytowanego laboratorium.

NIK skontrolował piaskownice na placach zabaw.

Według informacji Najwyższej Izby Kontroli ponad połowa placów zabaw w Polsce jest źle zabezpieczona przed dostępem zwierząt. Raport NIK jest miażdżący i mówi się w nim o zbyt rzadkiej wymianie piasku oraz o jego braku. Zainteresowanie Izby wpisuje się w ogólnopolski trend, który zauważamy także w jednostkach Sanepidu, ze strony właścicieli i użytkowników. W opinii CKPZ naciski instytucji nadzorujących jest bardzo cenny i byłby jeszcze cenniejszy, gdyby informacje były spójne i praktyczne.

Badanie piasku na placu zabaw. Wymagana granulacja to 0,2-2 mm. Dla żwirku może być 2-8 mm. Tu mamy 28mm!

 

W informacji NIK-u, podobnie jak we wcześniejszych informacjach Sanepidu, zauważamy brak podejścia praktycznego do problemu zanieczyszczeń odzwierzęcych na placach zabaw. Rozmawiając z właścicielami i zarządcami placów zabaw widzimy, że nieraz trudno się w tym połapać.

Stanowisko Centrum Kontroli Placów Zabaw jest następujące:

Należy częstotliwość wymiany i ogradzanie placów dostosować do rzeczywistych potrzeb na konkretnym placu zabaw.

W praktyce oznacza to, że jeżeli plac zabaw jest zlokalizowany na nowym osiedlu i nie ma tam kotów, to wymiana piasku raz w roku powinna w zupełności wystarczyć. Z resztą samo ogrodzenie niewiele pomaga, bo koty radzą sobie z większością z nich a choroby pasożytnicze nabywane w piaskownicach są z reguły pochodzenia kociego.

Często piasek z piaskownicy wykorzystuje się w zimie do posypywania oblodzonych chodników a na wiosnę zapewnia nową dostawę.

Inaczej jest w przedszkolach, gdzie dodatkowych zabezpieczeniem może być przykrywanie piaskownicy. Ważne, aby takie przykrycie było paroprzepuszczalne, bo w przeciwnym razie pod przykryciem będą panowały warunki szklarniowe i skutek zakrywania piaskownicy będzie przeciwny do zamierzonego. Zastosowanie przykrycia nie jest jednak możliwe na placach ogólnodostępnych, bo tam byłoby ono pewnie szybko skradzione.

Tak więc konieczność częstszej niż raz w roku wymiany piasku w piaskownicach na publicznych placach zabaw zachodzi dopiero, gdy nakłada się parę niesprzyjających warunków:

• plac zabaw mogą odwiedzać koty,
• piaskownicy nie można zakrywać, bo plac zabaw jest ogólnodostępny,
• piasek w piaskownicy jest jedynym piaskiem w okolicy (jeżeli także nawierzchnia placu zabaw jest piaskowa, to nie ma powodu aby kot odwiedzał właśnie piaskownicę),
• piaskownica jest intensywnie wykorzystywana i piasku zaczyna brakować, wówczas należy go uzupełnić.

Co do  samego piasku do piaskownic, to nie mają tu większego sensu jakiekolwiek atesty lub certyfikaty, bo prawdopodobnie nie dotyczą one aktualnej dostawy.

Warto też pamiętać, że piasek do piaskownicy powinien być inny niż ten używany w celu amortyzacji upadku wokół urządzeń.

Piasek pod urządzenia przede wszystkim powinien mieć odpowiednią granulację, czyli od 0,2 do 2 mm, bo właśnie taki będzie się odpowiednio zachowywał przy upadku dziecka z wysokości. Można obrazowo powiedzieć, że łatwo się będzie usypywał i w ten sposób wytłumi siłę zderzenia. Dlatego też konieczne jest wylewanie fundamentów na odpowiedniej głębokości, bo jak będą wykonane zbyt płytko, to piasek nie będzie miał się gdzie przemieścić a z czasem może go wcale nie być i beton będzie wystawał.

Piasek do nawierzchni na place zabaw nie nadaje się do piaskownicy, bo nie da się z niego ulepić babki. Po prostu jest zbyt sypki.

W tym całym "piaskowym" zamieszaniu ucieka szerszy kontekst bezpieczeństwa na polskich placach zabaw. Chodzi mi oczywiście o zgodność z normą, która jest nagminnie bagatelizowana a brakuje stosowanej dbałości państwowych jednostek nadzorujących. Ale o tym piszę w innych postach.

Ignorancja na placu zabaw w Kwidzyniu i Suchedniowie.

Przykład zaniedbań na placu zabaw przy stadionie w Kwidzyniu pokazuje jedna z matek, której dziecko doznało lekkich obrażeń. Nie spotyka się ze zrozumieniem obsługi, choć w komentarzach do zdjęć można je odnaleźć.

 Uszkodzona podłoga.

Zranienie - skutek zaniedbań.

Mam nadzieję, że problem jest już zażegnany i są plany na nowy plac zabaw w tym miejscu.

Szczegóły i więcej zdjęć w artykule.


Do poważniejszego wypadku doszło w Suchedniowie. Dziewczynka po urazie stopy musiała być operowana. Niebezpieczneafurtka rozerwała jej stopę i ścięgna musiały być ponownie połączone. Przyczyną było bezmyślne zastosowanie systemowego ogrodzenia, które na placu zabaw stwarza niepożądane zagrożenia.






Niebezpieczna furtka z wystającymi na dole prętami.

Sprawa została opisana tu: artykuł.

Historia zamkniętego placu zabaw.

Wpadłem dziś na ciekawy artykuł w sprawie placu zabaw w małej miejscowości Modrzyca, pomiędzy Zieloną Góra a Głogowem. Plac zabaw został wybudowany w zeszłym roku a do dnia dzisiejszego nie został oddany do użytku. Sprawę opisał reporter Tygodnika Krąg Mariusz Pojnar. Przy artykule znalazło się też zdjęcie placu zabaw (poniżej).

Zadzwoniłem do Pana Mariusza z Tygodnika Krąg i dowiedziałem się, że plac wciąż nie jest użytkowany. Wygląda na to, że nie chcą go sąsiedzi i za wszelką cenę nie chcą dopuścić do jego otwarcia. Reporter pisał już o tym wcześniej tu: "Niektórym nocą huśtawki łomocą".
Ponadto moje zainteresowanie wzbudziła sprawa kosztów utworzenia placu, które wyniosły 20 tysięcy złoty razem z ogrodzeniem. Reporter powiedział mi, że ogrodzenie kosztowało 12 tyięcy złotych a z artykułu wynika, że jest nieodpowiednie, bo nie chroni dzieci przed psami z sąsiedztwa.

To zakrawa na niezły absurd urzędniczy, ale na tym nie koniec. Najgorsze wydaje mi się to, że głównym problemem są same urządzenia zabawowe i nawierzchnia pod nimi. Po prostu plac nie jest dostosowany do wymogów normy i, mogę to śmiało stwierdzić, jest niebezpieczny.

Wymienię tylko kilka wad, które dostrzegam na zdjęciu powyżej:

1. Huśtawka ogrodowa po prawej stronie ma ciężkie, twarde siedzisko - zagrożenie poważnego urazu głowy.
2. Huśtawka po lewej stronie nie powinna być połączona z drabinką, bo dzieci schodzące z drabinki będą wchodziły pod te, ktore się huśtają. Przy tej huśtawce powinna być także nawierzchnia zapewniająca odpowiednią amortyzację w razie upadku, trawa nie wystarczy.
3. Odpowiednia nawierzchnia amortyzująca powinna być taże przy wieżyczce ze zjeżdżalnią, do wyboru jest piasek i inne kruszywa oraz nawierzchnie typu tartan.
4. Z bujakami jest chyba jeszcze gorzej, bo wydaje się, że nie zostały w ogóle przytwierdzone do podłoża. W takim razie nic nie będzie stało na przeszkodzie aby ustawić je np. bliżej ślizgu i zjeżdżające dzieci będą na nie wpadać.

Wynika z tego, że uwag nie mam wyłącznie do piaskownicy - pewnie za mało o niej wiem. Do wyjaśnienia pozostaje jeszcze mnóstwo zagadnień z normy, które można rozpoznać dopiero przy okazji wizyty na placu. Taka wizyta powinna oczywiście się odbyć, żeby zweryfikować ewentualne nieprawidłowości.
Powyższe uwagi wskazują na to, że wyposażenie placu zastało zakupione prawdopodobnie w jakimś markecie budowalnym lub przez internet i o ile być może nadaje się do postawienia koło domu, to do użytku publicznego się nie nadaje (to inna grupa produktów).

Przykład z Modrzycy jest niestety przejawem dość częstej patologii, że place zabaw są budowane bezmyślnie. Inwestor wydając publiczne pieniądze, nie planuje inwestycji. Co więcej, robiąc ją przeciw sąsiadom (to akurat czasami jest nieuniknione) nie dba o dopięcie takich spraw jak zgodność z normą.

Moje rady są takie:

1. Wezwać wykonawcę do wymiany sprzętu na prawidłowy. W razie odmowy, co jest bardzo prawdopodobne ze względu na zbyt małe wynagrodzenie, wezwać go do zabrania sprzętu i zwrotu pieniędzy. Oczywiście trudniej będzie zwrócić w przypadku, gdy gmina sama zakupiła sprzęt.
2. Zapewnić właściwą nawierzchnią amortyzującą wokół urządzeń.
3. Zapewnić skuteczne odgrodzenie placu od strony niebezpiecznych psów.
4. Jeżeli nie można się dogadać, to nie przejmować się sąsiadami - place przecież są potrzebne a jak będą postawione zgodnie z prawem, to nie powinno być argumentow przeciw nim.
5. W celu poprawy stosunków zapewnić zamykanie placu po zmierzchu.
6. Zamówić kontrolę pomontażową i po pozytywnym odbiorze oddać plac do użytku dzieci.
7. Nadzorować plac zabaw zgodnie z PN-EN 1176-7:2009.

Po kontroli Straży Miejskiej

Super Express we wczorajszym artykule informuje o wynikach kontroli przeprowadzonych przez Strażników Miejskich w Warszawie. Wnioski z artykułu mam takie:

1. Straż Miejska może kontrolować place zabaw.
2. Mimo iż Strażnicy nie oceniali zgodności z normą to wykryto wiele nieprawidłowości.
3. Cześć wad jest usuwanych, niestety placów zabaw także ubywa.

Szkoda, że Straż Miejska nie może nakazać usuwania huśtawek pokazanych na zdjęciach. To największe zagrożenie na polskich placach zabaw.

Od samych Strażników Miejskich, którzy przeprowadzali kontrole wiem, że właściciele zaczynają się przyzwyczajać do corocznych kontroli, które są przeprowadzane w Warszawie od paru lat i nieraz się do nich przygotowują przed sezonem. To dobry odruch, który będzie powoli przekładał się na stałe dbanie o place zabaw, co jest oczywistym obowiązkiem właścicieli.

Fatalna huśtawka w Oleśnicy i list z Tomaszowa Mazowieckiego.

O fatalnym wyposażeniu placu zabaw w Oleśnicy piszą lokalne media. Doszło tam do na szczęście nie groźnego wypadku, w którym lekko poszkodowany został 6-latek. Zdjęcie uszkodzonej huśtawki nawet na mnie zrobiło wrażenie. Łatwo się z niego domyślić, że wypadku można było uniknąć, gdyby ktoś wcześniej dostrzegł braki w połączeniach drewnianych elementów lub zaawansowane próchnienie drewna.

Mam nadzieję, że sprawa skończy się na gruntownej modernizacji terenu.

Przypominam, że rutynowe oględziny placu zabaw powinny być przeprowadzane nie rzadziej niż raz w tygodniu.

Czytaj cały artykuł z Oleśnicy.

Polecam także inny, tym razem z Tomaszowa Mazowieckiego i dużo zdjęć czytelnika - oto jedno z nich.

Po kontrolach w Białymstoku

Zamieszczam link: Artykuł o kontrolach Straży Miejskiej w Białymstoku.

Mimo, że kontrole przeprowadzają inspektorzy bez solidnego przygotowania, to wyniki kontroli mówią, że co trzeci plac zabaw jest niebezpieczny. Takie akcje są bardzo ważne, bo uświadamiają zarządcom ich obowiązki.

Na szczęście kontrole Straży Miejskiej są przeprowadzane coraz częściej.

Place zabaw oczami mieszkańców i lokalnych mediów.

Ocena placów zabaw okiem amatora. Ciekawy, dla mnie szczególnie dlatego, że pokazuje bardzo wysoki poziom tolerancji dla widocznych gołym okiem wad. Niestety ocena zgodności z normą pokazałaby pewnie dla najlepszego z pokazywanych placów zabaw maksymalnie ocenę 3.

Tak często wygląda walka mieszkańców, aby przeznaczone do użytkowania dla dzieci place zabaw, podlegające pod Prawo Budowlane, były zgodnie z tym prawem obiektami bezpiecznymi. Nic nie pomagają interwencje, bo w tym przypadku władze nie interesują się sprawą. Zachęcam do złożenia na zarządce pisemnej skargi do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, tylko że na złość Państwu plac zabaw może być zlikwidowany. Życzę powodzenia - nie poddawajcie się!

Niebezpieczne Place Zabaw w Lublinie CKPZ dla TVN

Film o zagrożeniach na polskich placach zabaw przygotowany przez telewizję TVN. Sprawdziliśmy jak odróżnić huśtawę bezpieczną od niebezpiecznej oraz skontrolowaliśmy nowy plac zabaw. Niestety nie jest bezpieczny. Właśnie tak bardzo często wyglądają polskie place zabaw.

Wpis na blogu: Jak przetłumaczyć.: Niebezpieczne place zabaw w Polsce.

Jak przetłumaczyć.: Niebezpieczne place zabaw w Polsce.: Nie ma w Polsce przepisów określających wymagania bezpieczeństwa i zakres odpowiedzialności za bezpieczeństwo na placach zabaw. (tak TVN 24 ...

Testujemy place zabaw - CKPZ w TVP2

Krótki film pokazujący na czym może polegać kontrola placu zabaw. Nagranie z programu Pytanie na śniadanie TVP2.
Tak wygląda wiele placów zabaw w Polsce. Dzięki kontrolom placów zabaw mogą one być bezpieczniejsze.

Sprawę zagrożeń na szkolnych placach zabaw promujemy na Facebook-u.
Poniżej widoki profilu Pani Minister Krystyny Szumilas:

Nieprawidłowości w programie Radosna Szkoła

Program zakładający wydatkowanie prawie 2,5 miliarda złotych z budżetu Państwa skutkuje budową niebezpiecznych placów zabaw. Mimo zamówienia usług kontrolnych dla wszystkich placów, Ministerstwu Edukacji Narodowej nie zależy na oddawaniu do użytkowania bezpiecznych placów zabaw.

Około 500 z 2 tysięcy placów zabaw stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia dzieci.

Około połowa z 2000 placów zabaw dofinansowana w rządowym Programie może zawierać nieprawidłowości.

 

Zagrożenie zostało zakomunikowane MEN przez Centrum Kontroli Placów Zabaw (CKPZ) już w sierpniu 2010 roku, zanim na dobre ruszyła budowa placów zabaw.

Obawy potwierdziły się już w październiku 2010 roku, kiedy przypadkowa wizyta na placu zabaw kontrolowanym poza obszarem przydzielonym CKPZ, ujawniła rażące niekompetencje firmy zatrudnionej przez MEN. Okazało się, że na dopiero co odebranym placu zabaw jest nagromadzenie wad, z których wiele stanowiło zagrożenie dla zdrowia i życia dzieci. Wykryte wady to między innymi:

1.  Zakleszczenia głowy i odzieży mogące skutkować uduszeniem (foto 1-4).

Foto 1. Góra drabinek na wysokości około 1,8m okrągły próbnik powinien przechodzić - wówczas dziecko przełoży swobodnie głowę.

Foto 2. Dziecko może nie przełożyć głowy pod żółtym elementem, gdy reszta ciała będzie zwisała z podestu.

Foto 3. Wymiar nie powinien przekraczać 9 cm - kolejne zakleszczenie głowy.

Foto 4. Gdy próbnik guzika blokuje się na urządzeniu, to dziecko może udusić się na własnym troczku od kaptura.

2. Brak odpowiednich zabezpieczeń przed upadkiem z urządzeń – zwiększone ryzyko upadku (foto5).

Foto 5. Zabezpieczenie sklejkowe powinno sięgać przynajmniej na wysokość 70 cm.

3. Brak właściwych odległości pomiędzy urządzeniami – ryzyko zderzenia z urządzeniem sąsiednim.

4. Zbyt małe obszary nawierzchni dającej odpowiednie zabezpieczenie przed urazem głowy, w tym betonowy krawężnik w strefie upadku huśtawki łańcuchowej (foto 6).

 Foto 6. Pomiar wymiarów nawierzchni amortyzującej dla huśtawki łańcuchowej - powinno być ponad 310 cm.

5. Niebezpieczny łańcuch stwarzający zagrożenie utraty palca (foto 7).

 Foto 7. Może być problem z wyjęciem palca, gdy dziecko będzie spadało z urządzenia.

6. Niebezpieczne ogrodzenie stwarzające zagrożenie uszkodzenia oka i zmiażdżenia palca (foto 8 i 9)

 Foto 8. Pręty grożące utratą oka.

 Foto 9. Zmiażdżenie palca przy furtce.

7. Oraz wiele innych (foto 10-14).

 Foto 10. Nietrwałe osłonięcie zbyt długiego gwintu.

 Foto 11. Ostra krawędź podestu.

Foto 12.  Wystająca końcówka ostrej blachy.

 Foto 13. Za mala średnica rączki bujaka - ryzyko utraty oka.

 Foto 14. Prześwit pod siedziskiem powinien wynosić przynajmniej 35 cm.

Pełna treść pisma z października 2010 roku jest do pobrania TU.

W dokumencie namawiamy MEN do przeprowadzenia audytu jakości usług wykonujących kontrole.

Co na to Ministerstwo Edukacji Narodowej? Zleca firmie Maxto, która nierzetelnie sprawdziła plac zabaw, przeprowadzenie ponownej kontroli. W tym konkretnym przypadku. O audytach nie ma żadnej mowy.

Nasze obawy powtarzamy w sprawozdaniu kończącym współpracę w 2010 roku. Przeprowadzamy tu analizę przyczyn takiego stanu rzeczy i namawiamy MEN do podjęcia wszelkich możliwych działań, by uniknąć wypadku na dofinansowywanych placach.

Nasze Sprawozdanie z 2010 roku dostępne jest TU. Polecamy szczególnie lekturę części G - zaczyna się pod koniec 6. strony.

Naszymi informacjami dzielimy się z dziennikarzami w marcu 2011 roku.

http://oko.dziennik.krakow.pl/pl/aktualnosci/kraj/1127053-radosne-place-zabaw-wcale-nie-takie-radosne.html,0:pag:2,0:pag:1

Na podstawie tych informacji  w kwietniu 2011 r. interpelację poselską składa poseł Edward Siarka. Posłowi odpowiada Krystyna Szumilas - sekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej, dziś Minister Edukacji Narodowej.

Szczegóły interpelacji na stronach Sejmu: http://orka2.sejm.gov.pl/IZ6.nsf/INTop/22128?OpenDocument

W międzyczasie MEN rozpisuje nowy przetarg na kontrole placów zabaw w programie Radosna Szkoła. Okazuje się, że MEN nie wyciąga żadnych wniosków z doświadczeń 2010 roku. Wręcz przeciwnie. Na nasza prośbę, by protokół z kontroli wyraźnie przewidywał sprawdzanie bezpieczeństwa, czyli badanie zgodności z normą, MEN odpowiada, że nie widzi takiej możliwości.